ಕಾವ್ಯಕನ್ನಿಕೆ ಎಂಬ ಯಕ್ಷಿಣಿ

ನನ್ನವಳು
ಒಂದೇ ಒಂದು ಕ್ಷಣ
ಕಣ್ಮರೆಯಾದರು ಸಾಕು,
ಅದೆಲ್ಲಿಂದಲೋ....
ಓಡೋಡಿ ಬಂದು ಮುತ್ತಿಕ್ಕಿ;
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಮಾಯವಾಗುವ
ಇವಳ ಏನೆಂದು ಕರೆಯಲಿ
ಮೈ ಮನಸ್ಸಿನ ತುಂಬೆಲ್ಲ
ಆವರಿಸಿದಂತ್ತೆಲ್ಲ
ನನ್ನೊಳಗೊಳಗೇ ಖುಷಿ.
ಬಂದಾಗ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು
ಬಿಡಬೇಕೆಂದರೂ
ಅವಳ ಹಠದ ಮುಂದೆ
ನಾ ಮಂಡಿಯೂರಲೇ ಬೇಕು.