ಕಾವ್ಯಧಾರೆ

ನನ್ನೀ ಬರಡು ಎದೆಯೊಳಗೆ 

ಅದೇಕೋ ಪ್ರತಿ ಪದಗಳಿಗೂ ಮುಷ್ಕರ

ಹಾಳಾದ್ದು ಹೊರ ಬರದೆ ಎಲ್ಲೋ.. ಅಡಗಿ

ಮಿಡುಕಾಡಿ, ತಿಣುಕಾಡಿ ಇಣುಕಿದವೇ ವಿನಃ

ಒಂದೂ ಹೊರಬರಲೇ.... ಇಲ್ಲ;

ನೀನೊಮ್ಮೆ ಬಂದು ಹೋದರೆ

ನಿನ್ನ ನೂಪುರದ 

ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಗೆಜ್ಜೆಯ ಸದ್ದಿಗೆ

ಭೋರ್ಗರೆಯುವ ಜಲಪಾತದ ಹಾಗೆ

ಉಕ್ಕಿ, ಧುಮ್ಮಿಕ್ಕುತ

ಅಂಕು ಡೊಂಕುಗಳ 

ಒಳಸುಳಿಗಳ ಛೇದಿಸಿ, ಭೇದಿಸಿ 

ನುಸುಳಿ ಬಂದಾವು  

ಭಾವದೊಲುಮೆಯ ಜೊತೆಗೂಡಿ

ಕಾವ್ಯಧಾರೆ.