ಡರ್ರ ಬರ್ರ

ಛೆ...!! ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರು ಈ ನಿಮ್ಮ ಕಾಟ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ ಬಿಡಿ, ಒಂಚೂರು ಘನತೆ, ಗಾಂಭೀರ್ಯ ನಿಮಗಿದ್ದರೆ ತಾನೆ
ಎಲ್ಲರೆದಿರು ಹೀಗೆ, ರಾಜಾರೋಷವಾಗಿ ಊಸು ಬಿಡುವುದೆ ನಾಚಿಕೆ ಪಾಚಿಕೆ ಮನೆಯಿಂದ ಆಚೆಗೆ ಎನ್ನುವ ಜನ ನೀವು
ಒಮ್ಮೆ ಸುತ್ತಲೂ ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿ ಬಸ್ಸಲ್ಲಿರುವ ಜನರೆಲ್ಲಾ ಹೇಗೆ
ಮುಖ ಕಿವುಚಿ, ಮೂಗು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡಿರುವರೋ....
ಹಾದಿಬದಿ, ಬೀದಿಬದಿಯಲೆಲ್ಲಾ... ಬಾಯಿ ಚಪಲಕ್ಕೆ
ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೆಲ್ಲಾ... ತಿಂದರೆ ಅಜೀರ್ಣವಾಗದೆ ಇನ್ನೇನಾದೀತು
ಹೊಟ್ಟೆ ಕೆಟ್ಟು ಬರುವ ದುರ್ಗಂಧದ ವಾಸನೆಗೆ ಗಬ್ಬು ಗಬ್ಬು; ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಟಾಯ್ಲೆಟ್ಗೆ ಹೋಗಿದಿದ್ದರೆ ಹೀಗಾಗುತ್ತಿತ್ತೆ ... ಎಲ್ಲಾ .... ನನ್ನ ಕರ್ಮ ಕರ್ಮ !!
ನೀ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮಾತಾಡೇ... ಮಾರಾಯ್ತೀ ... ಜನ,
ನಾನೇ ... ಊಸು ಬಿಟ್ಟಿರುವವನೆಂದು ನೋಡಿ ನಕ್ಕಾರು ನಾನೇನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಲ್ಲವೆ ಯಾರೋ .. ಬಿಟ್ಟರೆ ನನ್ನೇ ದೂಷಿಸುವೆ ನೋಡು ನೀನೇ.. ಎಲ್ಲರೆದಿರು ಮಾನ ಹರಾಜು ಹಾಕುವಂತಿದೆ ಅದೇನು ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ, ಸಮಯ, ಸಂದರ್ಭ ನೋಡಿ ಬರುವುದೆ ? ಬಂದಾಗ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬಿಟ್ಟವರಿಗೂ ಕೊಂಚ ನಿರಾಳ
ವಾಸನೆಯ ಸೇವಿಸಿದವರಿಗೆ ತಾನೆ ಪ್ರಾಣ ಸಂಕಟ !
ಅದಕ್ಕೇನು ನಾಚಿಕೆಯೇ...? ಅಥವಾ ಮೈಲಿಗೆಯೆ ?
ನೀ ಓದಿಲ್ಲವೇನೆ ... ಅಥವಾ ಕೇಳಿಲ್ಲವೇ...?
ಡರ್ರು ಬರ್ರು ಭಯಂ ನಾಸ್ತಿ,
ಟೊಂಯ್ಯ ಟೊಸ್ಸು ಯಥಯಥಾ।
ಕೊಂಯ್ಯ ಕೊಟ್ರು ಭಯಂ ಕಿಂಚ್ಚತ್ತು,
ನಿಶ್ಯಬ್ಧಂ ಪ್ರಾಣ ಸಂಕಟಾ.... ॥