" ಮನೆಗೊಂದು ಹೆಣ್ಣು, ಮಮತೆಯ ಕಣ್ಣು "

ನೀ ಎಡವಿ ಬಿದ್ದಾಗಲೆಲ್ಲಾ
ನಿನ್ನ ತೋಳಿಡಿದು ಮೇಲೆತ್ತಿ
ಮೈದಡವಿ, ಸಂತೈಸುತ
ನಾ ಬೆರಳಿಡಿದು ಅಡಿಗಡಿಗೆ
ನಿನ್ನ ನಡೆಸಿರುವೆ ಮಗಳೇ....

ಆ ನಿನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಎಳೆ ಕಾಲ್ಗಳಲಿ
ನನ್ನೆದೆಯನೇರಿ ನೀ ತುಳಿವಾಗ
ಆ ಮೃದು ಸ್ಪರ್ಶಕೆ ನಕ್ಕಿದ್ದೆ ಮಗಳೇ...

ತೊದಲಿ ತೊದಲಿ ನೀ ನುಡಿವಾಗ
ಕನಲಿ ಕನಲಿ ಬೆದರಿ ನೀ ಅಳುವಾಗ
ನನ್ನೆದೆಗೆ ಅಪ್ಪಿ ನಿನ್ನ ಮುದ್ದಾಡಿದ್ದೆ

ನೀ ಬೆಳೆದಂತೆ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಆ ನನ್ನ ತಾಯ
ಮಮತೆಯ ರೂಪವ ಕಣ್ತುಂಬ ಕಂಡು
ಅವಳಂತೆ ನೀ ನನ್ನ ಗದರಿಸಿ, ಹೆದರಿಸಿ
ಆದರಿಸುವ ಪರಿಗೆ ನಾ ಧನ್ಯ ಮಗಳೆ....