ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಕಾವ್ಯ ಕನ್ನಿಕೆ

ಕರೆದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಮಿಂಚಂತೆ
ಓಡೋಡಿ ಬಳಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದವಳು
ಉಸಿರಿಗೆ ಉಸಿರಾಗಿ
ಬೆರೆತು ಜೊತೆಯಾಗಿದ್ದವಳು
ನೀ ಎಲ್ಲಿ ಹೋದೆ
ಮರೆಯಾಗಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾದೆಯಾ

ಮದುವೆಯಾಗಿ ಮನೆತುಂಬಿ
ಮನ ತುಂಬಿ, ಮರಿ ದುಂಬಿ
ನಲ್ಲೇ ನೀ ಬಂದ ಮೇಲೆಯೇ
ಅವಳು ಈ ಹೃದಯದಲಿಲ್ಲ
ಎತ್ತ ಹೋದಳೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ಇಲ್ಲೇ ನಾ ಹೋಗಿ ಬರುವೆ
ಎಂದವಳ ಸುಳಿವಂತೂ ಇಲ್ಲ
ನಿನ್ನೊಲವ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ
ನಾ ಮರೆತೆನೇ ನಾನವಳ

ಸುಳಿವ ತಂಗಾಳಿಯ
ತಂಬೆಲರಂತೆ
ಮಿಡಿವ ಮನಕೆ
ಇಂಪಾದ ಹಾಡಂತೆ
ಸಂತೈಸಿ ನನ್ನ ಅಪ್ಪಿ
ಮನಸಾರೆ ಮುದ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು

ಹಗಲು ಇರುಳೆನ್ನದೇ
ಮಳೆಗಾಳಿಯು ಎನ್ನದೇ
ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಮೈ ಮನಕೆ
ಹೊದಿಕೆಯ ಹೊದಿಸಿ
ಮದಿರೆಯಾಗಿದ್ದವಳು

ಸುತ್ತಾಡದ ಜಗವಿರಲಿಲ್ಲ
ಅಡ್ಡಾಡದ ದಿನವಿರಲಿಲ್ಲ
ವಯಸ್ಸಿನ ಕೀಳಿರುಮೆಯಿರಲಿಲ್ಲ
ಹಸಿವಿನ ಹಾಹಾಕಾರವಿರಲಿಲ್ಲ
ನಮ್ಮಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ ವಿರಸದ ಜನನ
ಪ್ರತೀಕ್ಷಣ ರಸ ನಿಮಿಷದ ಮನ

ಮುನಿಸ ತೊರೆದ
ಬೆಳ್ಮುಗಿಲಾಗಿದ್ದಳು
ಕನಸ ಕಡಿದಗೆದು
ಛಲಗಾತಿಯಾಗಿದ್ದಳು
ನನ್ನ ನೀ ಕೈ ಹಿಡಿದ ಮೇಲೆ
ನಿನ್ನ ಯೌವನದ ಹುಚ್ಚು
ಹೊಳೆಯೊಳಗೆ ನಾ ಮುಚ್ಚಿ
ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಕಾಣೆಯಾದಳು

ನಾ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟರೂ
ಎದ್ದೋಡಿ ಬರುತ್ತಿದಳು
ನಾ ಕಂಗಾಲಾದರೂ
ಮಿಡುಕಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು
ನಿದ್ದೆಯಲಿ ನಾ ಬಡ ಬಡಿಸುವಾಗ
ನೀ ಅನುಮಾನಗೊಂಡು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ್ದೆ
ನೀ ಬರುವ ಮುಂಚೆಯೇ
ಅವಳೆದೆಯಲಿ ನಾ ನಿಶ್ಚಿಂತೆಯಾಗಿದ್ದೆ

ಅಯ್ಯೋ ! ಅರಿವಿಲ್ಲದಾ ಮಂಕೇ
ನಿನಗೇಕೆ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಶಂಕೆ
ನಿನಗೆ ಸವತಿಯೂ ಅವಳಲ್ಲ
ಪ್ರತಿರಾತ್ರಿಗೂ ಪ್ರತಿ ಸ್ಪರ್ಧಿಯಲ್ಲ
ನನಗೆ ನಿನಗೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ
ಕಲ್ಪನೆಯ " ಕಾವ್ಯ ಕನ್ನಿಕೆ "