Thursday, August 15, 2013

ಆಲೋಲಿಕ

ಒಲವಿನ ಗೆಳತಿ, ನಾ ನಿನಗೆ
ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ಕೊಂಡ
ಈ ಮನದ ಮಾತುಗಳು,
ನಿನ್ನ ಕಂಡ
ಮರು ಘಳಿಗೆಯೇ;
ಹೇಳಲಾಗದೆ
ನನ್ನಲ್ಲಿಯೇ ಹಾಗೆಯೇ
ಉಳಿದಾಗ
ನೀ ಹೇಳಿದ್ದೆ ನನಗೆ,
ನಾಡಿದ್ದು ನನ್ನ ನೋಡಲು
ದೂರದ ಊರಿಂದ
ಹುಡಗನ ಮನೆಯವರು ಬರುವರೆಂದು
ಆ ಕ್ಷಣವೇ ಈ ಭೂಮಿ ಬಿರಿದು
ಬಾಯ್ತೆರೆಯ ಬಾರದೆನಿಸಿ
ಕಣ್ಣ ತುಂಬಿ, ಮನ ತುಂಬಿ
ಕಂಬನಿ ಬಂದಿತ್ತು; 
ನಿನಗೆ ತೋರ್ಗೊಡದೆ
ನಾ ಜೋರು ನಗೆಯಲ್ಲಿ ನಕ್ಕಿದ್ದೆ ॥

ಅಯ್ಯೋ...
ಹುಚ್ಚು ಹುಡುಗಾ,
ನಾ ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟು
ಬಾಳುವೆನೇನೋ
ನೀನಿಲ್ಲದೆಯೇ;
ನಾ ಹೇಗೆ ಬದುಕುವೆನೋ
ನೀ ನನಗೆ ಹೇಳಲಾಗದೆ
ಒದ್ದಾಡುವುದ ಕಂಡು
ತಮಾಷೆಯ ಮಾಡೋಣವೆನಿಸಿ
ಒಂದಷ್ಟು ಗೋಳಾಡಿಸುವ ಎಂದು
ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದೆನೋ ನಲ್ಲಾ
ನನ್ನೊಳಗೆ ತಡೆಯಲಾಗದ
ಧುಮ್ಮಿಕ್ಕುವ ನಗುವ ಕಂಡು
ಇಡೀ ಉಧ್ಯಾನ ವನವೆಲ್ಲಾ
ಓಡಿಸಿಕೊಂಡು ಸುತ್ತಾಡಿಸಿ
ನಿನ್ನ ಬಾಹುಗಳಲಿ ಬಂದಿಸಿದ್ದೆ ॥

2 comments:

  1. ಯಪ್ಪ ಹೀಗೆ ಕಾಡಿಸಬಹುದೇನಮ್ಮಾ ನೀವು?

    ReplyDelete
  2. ನಿಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಅಕ್ಕರೆಗೆ ನಾ ಧನ್ಯ ಧನ್ಯ.

    ReplyDelete